چتجیپیتی تنش‌های میان چین و آمریکا را بیشتر می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۱۵۴۴۴
ایتنا - رقابت بین‌المللی بر سر فناوری هوش مصنوعی در شرایطی صورت می‌گیرد که تنش‌ها میان ایالات متحده و چین شدت گرفته و هراس کارشناسان را برانگیخته است.
رقابت بر سر توسعه نسل جدید سامانه‌های هوش مصنوعی تنها مختص به کمپانی‌های فناوری مانند گوگل و مایکروسافت نیست، بلکه کشورهایی که در تلاش‌اند فناوری‌های هوش مصنوعی خود را توسعه دهند نیز درگیر کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دیوید اینگرام در گزارشی که در ان‌بی‌سی نیوز منتشر شده از جنبه‌‌های هراس‌آور این رقابت تسلیحاتی دوران جدید پرده برداشته است.
او با اشاره به خبر بخش تحقیقات وزارت دفاع مبنی بر پرواز خودکار یک جت جنگنده اف-۱۶ در ماه گذشته که رسانه‌ها کمتر به آن توجه کردند، می‌نویسد که پرواز خودکار این جت جنگنده بر فراز آسمان کالیفرنیای جنوبی از رقابت جدیدی میان دولت‌ها بر سر توسعه پروژه هوش مصنوعی حکایت دارد.
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، رقابت بین‌المللی بر سر فناوری هوش مصنوعی در شرایطی صورت می‌گیرد که تنش‌ها میان ایالات متحده و چین شدت گرفته و هراس کارشناسان را برانگیخته است.
ایلین دوناهو، سفیر سابق ایالات متحده در شورای حقوق بشر سازمان ملل و مدیر اجرایی کنونی مرکز سیاست‌های دیجیتال جهانی در دانشگاه استنفورد، می‌گوید اگر که طرف دموکراتیک این رقابت، رهبری توسعه این فناوری را به دست نگیرد، طرف دیکتاتوری و خودکامه چنین خواهد کرد و این برای تمامیت دموکراسی و حقوق بشر، خطرناک خواهد بود.
هوش مصنوعی روز‌به‌روز بیشتر با استراتژی ژئوپلیتیک ایالات متحده در‌هم تنیده می‌شود و نگرانی از اینکه کشورهای جهان از آن برای سلطه و برتری‌جویی خود استفاده کنند در میان مقام‌های کنونی و سابق ایالات متحده شدت گرفته است.
به گفته مقام‌های فعلی و سابق دولت ایالات متحده و تحلیل‌گران خارجی، آنچه در خطر است مجموعه‌ای از ابزارهایی است که کشورها امیدوارند بتوانند در رقابت بر سر دستیابی به برتری جهانی از آن‌ها استفاده کنند.
به نوشته ان‌بی‌سی نیوز، این موضوع صرفا به تسلیحات نظامی ازجمله جنگنده‌های خودکار اف-۱۶ محدود نیست، بلکه فناوری‌های پشت چتجیپیتی ممکن است در مقیاس بزرگ ازجمله در حملات سایبری جدید یا زیست‌شناسی مصنوعی که می‌توانند در رشد اقتصادی یک کشور نقش مهمی ایفا کنند، به‌عنوان ابزارهای پروپاگاندا استفاده شوند.
جیسون متنی، مدیرعامل شرکت رند -سازمانی غیرانتفاعی که به دولت ایالات متحده کمک تحقیقاتی ارائه می‌دهد- می‌گوید این رقابت در بین مجریان صنعت و فناوری و بخش‌هایی از سیاستگذاران از مدت‌ها پیش تا‌کنون ادامه دارد.
متنی می‌افزاید اما اکنون تفاوتش این است که مردم امروزه درباره این موضوع بحث می‌کنند. اکنون میلیون‌ها نفر از مردم عادی با یک مدل زبانی بزرگ، به‌ویژه چتجیپیتی و موتورجست‌وجوی مایکروسافت بینگ، سروکار دارند.
در ظاهر ممکن است به نظر برسد که چت‌بات‌های هوش مصنوعی با سلاح‌های خودکار ارتباطی ندارند، اما واقعیت این است که هر دوی این‌ها بر مبنای ایده‌های مشابه ساخته شده‌اند.
فناوری هوش مصنوعی از مجموعه‌ای از پیشرفت‌های جداگانه که به شکل موازی انجام می‌شود تشکیل شده است، ازجمله ریزتراشه‌های مخصوص و ساختار محاسباتی جدیدی به نام «ترانسفورماتور» که مهندسان گوگل آن را توسعه دادهاند و حرف «تی» در «چتجیپیتی» از آن می‌آید.
در چنین شرایطی ازیک سو شاهد آنیم که دولت چین از شرکت‌های چینی خواسته است که دسترسی به خدمات چتجیپیتی را ارائه ندهند و از دیگر سو، دولت جو بایدن نظارت‌های شدید‌تری را بر صادرات مرتبط با فناوری هوش مصنوعی به چین وضع کرده است.
روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست مستقر در هنگ‌کنگ در گزارشی که بعدا از دسترس خارج شد، با اشاره به نقطه‌نظرات نخبگان دانشگاهی پکن می‌نویسد که از منظر چینی‌ها چنین رقابتی نتیجه شکاف است و به هر دو کشور آسیب می‌رساند.
اما شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، در واکنش به اعمال کنترل ایالات متحده بر صادرات فناوری‌های هوش مصنوعی به چین بر هدف اتکای این کشور بر فناوری‌های خود تاکید کرد.
سرآمد بودن در هوش مصنوعی لزوما به معنای این نیست که یک کشور برنده نهایی این ماجرا خواهد بود. چین بیش از هر کشوری از فناوری‌های تشخیص چهره برای کنترل جامعه استفاده می‌کند، اما سانسور حاکم بر این کشور، به عقب‌ماندگی آن در زمینه‌هایی همچون مدل‌های زبانی بزرگ نظیر چتجیپیتی منجر خواهد شد.
جیسون متنی، مدیرعامل شرکت رند، می‌گوید برای حفظ برتری ایالات متحده باید به چند مولفه اساسی نگاه کرد: توان محاسباتی با ریزتراشه‌ها، مقادیر زیاد داده، الگوریتم‌های پیشرفته و مهندسان با استعداد.
به گفته او، هر یک از این‌ها به‌نوعی یک منبع استراتژیک است. تعداد افرادی که تخصص لازم برای ساخت این مدل‌های بزرگ هوش مصنوعی را داشته باشند، نامحدود نیست.
آنچه این رقابت را پیچیده‌تر می‌کند این واقعیت است که بزرگترین منبع تراشه‌های پیشرفته در تایوان قرار دارد، جزیره‌ای که چین ادعای مالکیت آن را دارد.
متنی گفت: «این یک ویژگی دردسرساز جغرافیایی است که یکی از مهم‌ترین بخش‌های زنجیره تامین هوش مصنوعی نیز در یکی از پیچیده‌ترین مکان‌ها از‌نظر ژئوپلیتیکی یعنی در ۱۰۰ مایلی سرزمین اصلی چین قرار دارد.»
هم ایالات متحده و هم چین منابع گسترده‌ای را برای توسعه هوش مصنوعی اختصاص دادهاند. وزارت دفاع ایالات متحده طی پنج سال، ۱.۵ میلیارد دلار بر روی هوش مصنوعی هزینه می‌کند و کنگره سال گذشته ۲۰۰ میلیون دلار دیگر نیز به این مبلغ اضافه کرد. سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی یا «دارپا» که جت جنگنده اف-۱۶ را آزمایش کرد، اعلام کرده که میلیاردها دلار صرف تحقیقات کرده است. مشخصا هزینه‌های چین بر روی هوش مصنوعی کمتر از ایالات متحده است، اما برآورد می‌شود به میلیاردها دلار برسد.
بر اساس گزارش دانشگاه استنفورد در سال ۲۰۲۲، ایالات متحده و چین در رده‌بندی سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در هوش مصنوعی، در جایگاه‌های اول و دوم قرار گرفته‌اند که در آن میزان سرمایه‌گذاری در آمریکا سه برابر چین بوده است.
کریستوفر کیرش‌هوف، مدیر سابق برنامه‌ریزی استراتژیک شورای امنیت ملی که به دفتر سیلیکون‌ولی پنتاگون کمک کرده است، در ایمیلی می‌گوید بحث بر سر این نیست که چه هوش مصنوعی اختراع می‌شود. مهم این است که چه کسی قبل از همه آن را به کار می‌گیرد.
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی دولت بایدن، بر این نکته تاکید کرده است که قابلیت‌های هوش مصنوعی از دید کاخ سفید بسیار مهم است. سالیوان در سخنرانی سال گذشته خود در آنچه آن را تغییری استراتژیک می‌نامید، اظهار داشت که دیگر برای ایالات متحده کافی نیست که در زمینه هوش مصنوعی از سایر کشورها جلوتر باشد، بلکه این کشور «باید تا حد ممکن پیشتاز و سرآمد باشد.»
بر اساس گزارش ان‌بی‌سی نیوز، تحلیل‌گران بر این باورند که این رقابت اغلب مولفه‌‌ها و عناصر یک رقابت تسلیحاتی جدید با تمامی سناریوهای وحشتناک را دارد.
در عین حال، درخواست برای تنش‌زدایی -و حتی امضای یک معاهده – مدام بیشتر می‌شود. در این میان برخی از تحلیل‌گران آن را با شروع دوباره جنگ سرد مقایسه می‌کنند.
ماه گذشته، دولت‌های هلند و کره جنوبی میزبان اجلاس مشترکی بودند که به گفته آن‌ها نخستین نشست جهانی در‌خصوص کاربرد «مسئولانه» هوش مصنوعی در جنگ بود و در خلال آن، بیش از ۵۰ کشور شرکت‌کننده ازجمله ایالات متحده و چین، بیانیه‌ای غیرالزام‌آور درباره «ضرورت استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی در خط‌مشی سیاسی» را امضا کردند.
در این همایش، دولت بایدن مجموعه‌ای از نظریات برای کنترل و مهار سلاح‌های هوش مصنوعی را مطرح کرد. پیشنهادهایی مانند اینکه بتوان سلاح‌های مرگبار را در صورتی که رفتار ناخواسته‌ای از خود نشان دهند غیرفعال کرد.
یک هفته پس از آن، کاستاریکا نیز میزبان اجلاسی با موضوعی مشابه بود که نشان می‌داد اهمیت این موضوع و نگرانی‌های حاصل از آن چگونه در جهان گسترده شده است.
این موضوع به قدری با مسائل بین‌المللی در‌هم آمیخته است که هنری کسینجر، وزیرخارجه ۹۹ ساله سابق ایالات متحده، سال گذشته در جریان یک همایش، ایالات متحده و چین را به گفت‌وگو بر سر کنترل سلاح‌های هوش مصنوعی فراخواند و بیان کرد که بدون انجام چنین گفت‌وگوهایی، رقابتی که صورت می‌گیرد دیوانه‌وار خواهد بود.
به نظر می رسد علاوه بر ایالات متحده و چین، کشورهای دیگر بر این باورند در صورتی که در عرصه رقابت هوش مصنوعی وارد نشوند، امنیت‌شان به خطر می‌افتد.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در سال ۲۰۱۷ خطاب به جمعی از دانشجویان گفته بود هر کسی که در این زمینه پیشتاز شود، حاکم جهان خواهد بود.
در یک گزارش مجله وایرد آمده بود که در جریان جنگ اوکراین، هم اوکراینی‌ها و هم روس‌ها به‌دنبال فناوری هواپیماهای بدون سرنشین اتوماتیک‌اند.
جو وانگ، مقام سابق وزارت خارجه و شورای امنیت ملی ایالات متحده، گفت که ما تازه در آغاز یک آغاز به سر می‌بریم. آغاز به معنای شروع یک عصر جدید، نه فقط در رقابت استراتژیک، بلکه در اینکه یک فناوری جدید چگونه عرصه را به کلی زیر‌و‌رو می‌کند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: چت جی پی تی ChatGPT هوش مصنوعی ایالات متحده و چین فناوری هوش مصنوعی هوش مصنوعی هوش مصنوعی چت جی پی تی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۱۵۴۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظم جایگزین چین و آن چه آمریکا باید از آن بیاموزد
فرارو- الیزابت اکانومی؛ رئیس بخش مطالعات آسیا در شورای روابط خارجی آمریکا است. او مشاور ارشد وزیر بازرگانی چین در دولت بایدن و عضو ارشد در موسسه هوور در دانشگاه استنفورد بوده است.
به گزارش فرارو به نقل از فارین افرز؛ در حال حاضر جاه‌طلبی "شی جین پینگ" رئیس جمهور چین برای دوباره شکل بخشیدن به جهان غیر قابل انکار است. او می‌خواهد شبکه اتحاد‌های واشنگتن را منحل کرده و آن چه از آن تحت عنوان "ارزش‌های غربی" یاد می‌کند را از نهاد‌های بین المللی حذف نماید. او می‌خواهد دلار جایگاه فعلی اش در اقتصاد جهانی را از دست بدهد. در نظم چند قطبی جدید مدنظر شی، نهاد‌ها و هنجار‌های جهانی تحت تاثیر مفاهیم چینی در مورد امنیت و توسعه اقتصادی مشترک، ارزش‌های چینی درباره حقوق سیاسی تعیین شده توسط دولت و فناوری چینی قرار خواهند گرفت. در آن شرایط چین دیگر نیازی به جنگ برای رهبری نخواهد داشت و در هدف تعیین شده شی، نقش محوری چین تضمین خواهد شد.
شی در سخنرانی دسامبر گذشته خود گفته بود: "چین یک کشور بزرگ با اعتماد به نفس، باز و فراگیر است که بزرگترین بستر همکاری‌های بین المللی را ایجاد نموده و راهنمای اصلاح نظام بین المللی بوده است". او مدعی شد که برداشت اش برای نظم جهانی "جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشر" از "ابتکار عمل چینی" به "اجماع بین المللی" تبدیل شد و با اجرای چهار برنامه چینی تحقق می‌یابد: ابتکارعمل کمربند و جاده، ابتکارعمل توسعه جهانی، ابتکارعمل امنیت جهانی و ابتکارعمل جهانی تمدن.
در خارج از چین چنین سخنرانی‌های دلپذیری عموما به خصوص از جانب مقام‌های امریکایی نادیده گرفته می‌شوند. علت مشخص است: به نظر می‌رسد تعداد زیادی از برنامه‌های چین در حال شکست یا عقب نشینی هستند. بسیاری از همسایگان چین به واشنگتن نزدیک می‌شوند. هم چنین اقتصاد چین متلاطم است. علاوه بر آن سبک دیپلماسی گرگ جنگجو ممکن است شی را راضی کند، اما از این طریق چین تعداد دوستان اندکی در خارج از کشور به دست خواهد آورد.
پیشنهاد‌های چین به بسیاری از کشورهایی که از نظم کنونی ناامید هستند و به حاشیه رانده شده‌اند قدرت می‌بخشد. ابتکارعمل‌های چین توسط یک استراتژی عملیاتی جامع با منابع خوب و منضبط پشتیبانی می‌شوند. این موضوع باعث جلب حمایت کشورهای غیر دموکراتیک از چین از طریق عضویت در سازمان‌های چند جانبه شده است. چین موفق شده خود را عامل تغییرات خوشایند نشان داده و در عین حال ایالات متحده را به عنوان مدافع وضعیت موجودی که کمتر کسی آن را دوست دارد نشان دهد.
دستور بازی پکن با یک چشم انداز کاملا تعریف شده از نظم جهانی دگرگون شده آغاز می‌شود. دولت چین خواهان سیستمی است که نه تنها بر اساس چند قطبی گرایی بلکه براساس حاکمیت مطلق ساخته شده باشد. امنیت از این دیدگاه ریشه در اجماع بین المللی و منشور سازمان ملل دارد. حقوق بشر تعیین شده توسط دولت بر اساس شرایط هر کشور خواهد بود و توسعه به عنوان "کلید اصلی" برای همه راه حل‌ها قلمداد می‌شود. در چنین ایده آلی از سوی چین جهان شاهد پایان سلطه دلار آمریکا خواهد بود. این دیدگاه به گفته پکن در تضاد کامل با سیستمی است که ایالات متحده از آن حمایت می‌کند.
پکن مدعی است که چشم انداز ترسمی آن کشور منافع اکثریت مردم جهان را پیش می‌برد. چشم انداز چین طوری طراحی شده است که تقریبا برای همه کشورها قانع کننده باشد. کشورهایی که دموکراتیک نیستند انتخاب‌های شان تایید خواهد شد. کشورهایی که دموکراتیک هستند، اما در زمره قدرت‌های بزرگ نیستند صدای بیشتری در نظام بین الملل به دست خواهند آورد و سهم بیش تری از مزایای جهانی شدن خواهند داشت. حتی قدرت‌های اصلی دموکراتیک نیز می‌توانند به این موضوع فکر کنند که آیا سیستم فعلی برای مقابله با چالش‌های امروزی مناسب است یا آن که چین چیز بهتری برای ارائه دارد.
شاید ناظران در امریکا بخواهند چشم شان را بر روی این واقعیت ببندند که نارضایتی از نظم بین المللی کنونی باعث ایجاد مخاطبانی در جهان شده که نسبت به پیشنهاد‌های چین رویکرد بازتری از خود نشان داده و از آن استقبال می‌کنند. نادیده گرفتن این موضوع از سوی سیاستگذاران امریکایی و غربی امری خطرناک خواهد بود.
برای بیش از دو دهه چین به "مفهوم امنیتی جدید" اشاره کرده است که هنجار‌هایی مانند امنیت مشترک، تنوع سیستم و چند قطبی گرایی را در بر می‌گیرد. در سالیان اخیر چین به این باور رسیده که توانایی پیشبرد چشم انداز خود را به دست اورده است. به همین منظور شی در اولین دهه زمامداری خود برنامه‌های جهانی‌ای را ارائه کرد از جمله ابتکارعمل کمربند و جاده در سال ۲۰۱۳، ابتکارعمل توسعه جهانی در سال ۲۰۲۱ و ابتکارعمل جهانی امنیت در سال ۲۰۲۲ میلادی. هر یک از آن ابتکارعمل‌ها به نحوی در پیشبرد تحول نظام بین المللی و مرکزیت چین در آن نقش دارند. برنامه ابتکارعمل کمربند و جاده بستری برای پکن بود تا ضمن استفاده از ظرفیت مازاد صنعت ساخت و ساز چین به نیاز‌های زیرساختی اقتصاد‌های نوظهور و با درآمد متوسط رسیدگی کند.
ابتکارعمل توسعه جهانی به طور گسترده تری بر توسعه جهانی تمرکز دارد و چین را کاملا در جایگاه راننده قرار می‌دهد. چین در این راستا از طریق سازمان‌های همکاری مشترک از پروژه‌های در مقیاس کوچک حمایت می‌کند که به کاهش فقر، اتصال دیجیتال، تغییرات آب و هوا و سلامت و امنیت غذایی می‌پردازند. این اقدام اولویت پکن برای توسعه اقتصادی به عنوان مبنایی برای حقوق بشر را ارتقا می‌دهد. برای مثال، یک سند دولتی در مورد این برنامه کشورهای دیگر را متهم می‌کند که "مسائل توسعه را با تاکید بر حقوق بشر و دموکراسی" به حاشیه رانده اند.
ابتکارعمل امنیت جهانی به عنوان سیستمی برای ارائه "خرد چینی و راه حل‌های چینی" برای ترویج "صلح و آرامش جهانی" قلمداد شده است. به گفته شی هدف از این ابتکارعمل آن است که از کشورهایی حمایت شود که ذهنیت جنگ سرد و یکجانبه گرایی را رد می‌کنند و معتقد به حل اختلافات از طریق گفتگو و مشورت بوده و از عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر حمایت می‌کنند. در پشت این لفاظی‌ها واقعیت آن است که چنین ابتکارعملی با هدف پایان دادن به سیستم‌های اتحاد ایالات متحده، ایجاد امنیت به عنوان پیش شرط توسعه و ارتقای حاکمیت مطلق و امنیت تفکیک ناپذیر طراحی شده است یا این تصور که امنیت یک کشور با هزینه دادن دیگر کشورها تامین نشود. چین و روسیه از این مفهوم برای توجیه حمله روسیه به اوکراین استفاده کرده‌اند و استدلال می‌کنند که حمله مسکو به اوکراین برای متوقف کردن ناتو که در حال گسترش قلمرو به سوی روسیه بود امری ضروری بوده است.
با این وجود، استراتژی شی سال گذشته و با انتشار طرح تمدن جهانی در ماه مه ۲۰۲۳ تکمیل شد و این ایده را پیش می‌برد که کشورهایی با تمدن و سطوح توسعه متفاوت مدل‌های سیاسی و اقتصادی متفاوتی خواهند داشت.
این استراتژی مدعی است که دولت‌ها حقوق را تعیین می‌کنند و هیچ کشور یا مدلی وظیفه کنترل گفتمان حقوق بشر را ندارد. همان گونه که "کین گانگ" وزیر خارجه سابق چین گفت:"هیچ مدل واحدی برای حمایت از حقوق بشر وجود ندارد". بنابراین، از دیدگاه چینی یونان با سنت‌های فلسفی و فرهنگی و سطح توسعه خاص خود ممکن است تصور و عملکرد متفاوتی نسبت به چین نسبت به حقوق بشر داشته باشد، اما از دید زمامداران چین هر دو به یک اندازه معتبر هستند. رهبران چین سخت کار می‌کنند تا کشورها و موسسات بین المللی را وادار به پذیرش چشم انداز جهانی خود کنند. استراتژی آنان چند سطحی است: انعقاد قرارداد‌های مهم با کشورها، ادغام ابتکارعمل‌ها یا اجزای آن‌ها در سازمان‌های چند جانبه و گنجاندن پیشنهادات آن‌ها در نهاد‌های حاکمیتی جهانی.
چین برخلاف ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی در منابع دیپلماتیک لازم برای بازاریابی ابتکارعمل‌های خود انجام می‌دهد. آن کشور بیش از هر کشور دیگری سفارتخانه و دفاتر نمایندگی در سرتاسر جهان دارد و دیپلمات‌های چینی اغلب در کنفرانس‌ها سخنرانی می‌کنند و جریانی از مقالات را در مورد ابتکارعمل‌های مختلف چین در رسانه‌های خبری محلی منتشر می‌کنند.
این دستگاه دیپلماسی توسط شبکه‌های رسانه‌ای چینی به همان اندازه گسترده حمایت می‌شود. برای مثال، CGTN شبکه خبری بین المللی چین دو برابر شبکه خبری امریکایی "سی ان ان" دفاتر خارجی دارد و "شین هوا" سرویس خبری رسمی چین بیش از ۱۸۰ دفتر در سراسر جهان دارد.
کارشناسان آلمانی فاش ساختند که فناوری هواوی باعث مسدود شدن وب سایت‌ها در ۱۷ کشور جهان شده است. هرچه دولت‌ها هنجار‌ها و فناوری‌های چینی که آزادی‌های سیاسی و مدنی را سرکوب می‌کنند بیشتر بپذیرند پکن بیشتر می‌تواند حقوق بشر جهانی در نظام بین المللی کنونی را تضعیف کند.
علاوه بر این، شی نقش دستگاه امنیتی چین را به عنوان یک ابزار دیپلماتیک افزایش داده است. ارتش آزادیبخش خلق چین نیز در حال انجام مانور‌ها با تعداد فزاینده‌ای از کشورها و ارائه آموزش به نظامیان در سراسر جهان است. برای مثال، سال گذشته چین بیش از ۱۰۰ مقام نظامی ارشد را از تقریبا ۵۰ کشور آفریقایی و اتحادیه آفریقا برای شرکت در سومین مجمع صلح و امنیت چین و آفریقا به پکن دعوت کرد.
چین استراتژی خود را با صبور بودن و فرصت طلبی تقویت کرده است. پکن منابع انبوهی را برای ابتکارعمل‌های خود فراهم می‌کند و به دیگر کشورها درباره تداوم حمایت بلند مدت خود اطمینان خاطر می‌دهد و مقام‌های چینی را قادر می‌سازد تا در صورت بروز فرصت‌ها به سرعت عمل کنند. برای مثال، پکن برای اولین بار نسخه‌ای از ابتکارعمل جاده ابریشم سلامت را در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد، اما توجه کمی به آن جلب شد. با این وجود، در سال ۲۰۲۰ آن کشور از پاندمی کووید-۱۹ برای دمیدن جان تازه‌ای به آن پروژه استفاده کرد. شی نطق مهمی در مجمع جهانی بهداشت ایراد کرد و چین را به عنوان مرکزی برای منابع پزشکی معرفی کرد.
ابتکارعمل کمربند و جاده چشم انداز ژئواستراتژیک و اقتصادی را در بسیاری از مناطق آفریقا، جنوب شرقی آسیا و به طور فزاینده‌ای در آمریکای لاتین تغییر داده است. برای مثال، هواوی ۷۰ درصد از تمام قطعات زیرساخت مخابراتی اینترنت نسل چهارم آفریقا را فراهم می‌کند.
بخشی از این که چرا تلاش‌های پکن در حال گسترش است به این موضوع ارتباط دارد که سیستم کنونی تحت رهبری ایالات متحده در بسیاری از نقاط جهان محبوبیت ندارد. آن کشور سابقه خوبی در مواجهه با چالش‌های جهانی مانند پاندمی ها، تغییرات آب و هوایی، بحران‌های بدهی یا کمبود مواد غذایی ندارد که همگی به طور نامتناسبی بر آسیب پذیرترین افراد سیاره تاثیر می‌گذارند. بسیاری از کشورها بر این باورند که سازمان ملل و نهاد‌های آن از جمله شورای امنیت توزیع قدرت در جهان را به اندازه کافی بازتاب نمی‌دهند. نظام بین الملل نیز توانایی حل مناقشات طولانی مدت یا جلوگیری از منازعات جدید را اثبات نکرده است و ایالات متحده به طور فزاینده‌ای خارج از نهاد‌ها و هنجار‌هایی که به ایجاد آن‌ها کمک کرد عمل می‌کند: اعمال تحریم‌های گسترده بدون تایید شورای امنیت، کمک به تضعیف نهاد‌های بین المللی مانند سازمان تجارت جهانی و در دوران دولت ترامپ خروج از توافق‌های جهانی.
سرانجام، چارچوب بندی دوره‌ای واشنگتن از نظام جهانی به عنوان سیستمی که بین خودکامه‌ها و دموکراسی‌ها تقسیم شده است بسیاری از کشورها از جمله برخی از کشورهای دموکراتیک را از خود بیگانه می‌کند.
حتی اگر چشم انداز چین به طور کامل محقق نشود آن کشور می‌تواند از این نارضایتی برای دستیابی به پیشرفت قابل توجهی در تحقیر مادی نظام بین المللی فعلی استفاده کند مگر آن که جهان جایگزین معتبری داشته باشد.
بنابراین، ایالات متحده باید به شدت حرکت کند تا خود را به عنوان نیرویی برای تغییر سیستم معرفی نماید. . دورنمای امریکا باید با پیشبرد یک انقلاب اقتصادی و تکنولوژیکی آغاز شود که چشم انداز دیجیتال، انرژی، کشاورزی و سلامت جهان را به شیوه‌هایی فراگیر تغییر دهد و به رفاه جهانی مشترک کمک نماید. واشنگتن برخی از بلوک‌های سازنده این چشم انداز را از طریق شورای تجارت و فناوری ایالات متحده و اتحادیه اروپا، چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام و مشارکت برای سرمایه گذاری در زیرساخت جهانی به کار گرفته است.
اقتصاد‌های نوظهور و کشورهای غیر دموکراتیک از چشم انداز امریکا طرد شده اند. در نتیجه، واشنگتن باید ترتیبات منطقه‌ای مشابه آن چه را که با شرکای آسیایی و اروپایی خود ایجاد کرده برای آن کشورها نیز در دستور کار قرار دهد. کشورهای بیش تری باید وارد شبکه‌هایی شوند که واشنگتن ایجاد می‌کند تا زنجیره‌های تامین قوی تری ایجاد کند مانند آن چه که توسط قانون تراشه ایجاد شده است. هم چنین، برای کشورهایی مانند کامبوج و لائوس که از ترتیبات موجود مرتبط مانند چارچوب هند و اقیانوس آرام کنار گذاشته شده اند باید راهی به منظور عضویت در نظر گرفته شود. این کار باعث می‌شود ردپای توسعه امریکا گسترش یافته و مسیر متفاوتی را در مقابل مسیر چین به دیگر کشورها ارائه دهد.
هوش مصنوعی یک فرصت منحصر به فرد برای ایالات متحده ارائه می‌کند تا رویکردی جدید و فراگیرتر را نشان دهد. همان طور که کاربرد‌های کامل آن مورد توجه قرار می‌گیرد هوش مصنوعی به هنجار‌های بین المللی جدید و نهاد‌های بالقوه جدید نیاز دارد تا اثرات منفی آن را محدود کنند. ایالات متحده باید با کشورهایی غیر از متحدان و شرکای سنتی خود برای تدوین مقررات هوش مصنوعی وارد تعامل شود. این تلاش مستلزم آن است که واشنگتن به طور موثرتری از بخش خصوصی و جامعه مدنی ایالات متحده استفاده کند همان طور که چین از شرکت‌های دولتی و بخش خصوصی خود برای پیشبرد ایتکارعمل هایش استفاده کرده است.
در نهایت، برای جلوگیری از اصطکاک غیر ضروری ایالات متحده باید به تثبیت روابط ایالات متحده و چین از طریق تعریف زمینه‌های جدید همکاری، گسترش تعامل جامعه مدنی، کاهش لفاظی‌های بی مورد خصمانه، مدیریت استراتژیک سیاست خود در قبال تایوان ادامه دهد.
چین درست می‌گوید: نظام بین المللی نیاز به اصلاح دارد". با این وجود، پایه‌های این اصلاح به بهترین وجه در صراحت، شفافیت، حاکمیت قانون و مسئولیت پذیری رسمی است که مشخصه‌های دموکراسی‌های مبتنی بر بازار در جهان است. نوآوری جهانی و خلاقیت لازم برای حل چالش‌های جهان در جوامع باز به بهترین وجه رشد می‌کند. شفافیت، حاکمیت قانون و پاسخگویی رسمی پایه و اساس رشد اقتصادی سالم و پایدار جهانی است و نظام کنونی اتحاد‌ها اگرچه برای تضمین صلح و امنیت جهانی ناکافی است، اما به مدت بیش از هفت دهه به جلوگیری از وقوع جنگ بین قدرت‌های بزرگ جهان کمک کرده است. چین هنوز نتوانسته اکثریت مردم کره زمین را متقاعد کند که نیات و توانایی هایش برای شکل دادن به قرن بیست و یکم مورد نیاز است.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است